Απολαμβάνοντας την Γιόγκα με το παιδάκι μου..
Μετάφραση του άρθρου της desiree bartlett από τη Yogi Times.
Η άσκηση της Yoga ξεκίνησε πάνω από 5,000 χρόνια πριν στην Ινδία, με πολλές από τις πόζες της να έχουν λάβει τα ονόματα τους από το περιβάλλον στο οποίο έζησαν οι πρώτοι αυτοί yogis και yoginis, από τα ζώα που ζούσαν γύρω τους, και από τις μυθικές ιστορίες που λέγονταν την εποχή αυτή. Πόζες όπως ο κάτω σκύλος, η κόμπρα, ή η αγελάδα μαρτυρούν την αυθόρμητη τάση των yogi να λαμβάνουν έμπνευση από το φυσικό κόσμο και το περιβάλλον.
Σαν δάσκαλοι yoga παιδιών, βλέπουμε καθημερινά πως τα παιδάκια μας προβαίνουν φυσικά και αυτά στην ίδια διεργασία. Η έκπληξή μας είναι απερίγραπτη όταν ακούμε τα νέα ονόματα -από ζωάκια, σχήματα, καταστάσεις- που τα παιδάκια μας εφευρίσκουν. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που αγαπάμε να κάνουμε yoga μαζί τους, η αστείρευτή τους φαντασία!
Κάτι άλλο που παρατηρούμε είναι πως πολύ γρήγορα τα παιδιά διασκεδάζουν με το να παίρνουν και μια άλλη "πόζα", αυτή του "δασκάλου yoga"! Μας δείχνουν εναλλακτικές πόζες που έχουν δημιουργήσει, κινήσεις που βρίσκουν διασκεδαστικές και ως εκ τούτου ωφέλιμες, και ιστορίες που όλοι μαζί μπορούμε να "παίξουμε" μέσω των διαφορετικών στάσεών μας.
Εδώ και καιρό, έχουμε μάθει να κάνουμε πολλές φορές ένα βήμα πίσω, αφήνοντας τα σκήπτρα του δασκάλου στα παιδιά. Γελάμε πολύ, κάνουμε περίεργες φατσούλες με στόχο να πετύχουμε όσο το δυνατόν ακριβέστερα τη φύση των ζώων που προσεγγίζουμε, τραγουδάμε όλοι μαζί "ΑΑΑΑΑΑΟΟΟΟΟΟΟΥΥΥΥΥΥΥΜΜΜΜΜΜΜΜ", και αφιερώνουμε την πρακτική μας στους αγαπημένους μας γονείς και φίλους.
Μέσω των μαθημάτων μας με τα παιδιά έχουμε καταφέρει να γίνουμε πιό παιχνιδιάριδες, να είμαστε περισσότερο επικεντρωμένοι στο παρόν, να χαιρόμαστε με το να είμαστε πιό δημιουργικοί, αλλά και να παίρνουμε τους εαυτούς μας.... πολύ λιγότερο στα σοβαρά !
